Er bestaan verschillende definities van het begrip kennis, onder andere:
"Kennis is dat wat geweten en toegepast wordt. Dit wordt gevormd door de beschrijvingen, concepten, hypotheses, omschrijvingen, principes, procedures, theorieën, verklaringen en voorspellingen die we met een redelijke mate van zekerheid waar of nuttig achten. Wat in een maatschappij als kennis wordt gezien, is cultureel bepaald. Wat in de ene cultuur als waar wordt gezien is dat niet ook automatisch in de andere cultuur, en ook de waarde van bepaalde kennis verschilt per cultuur." (Wikipedia)
Kennis is een veranderlijke combinatie van vastgelegde ervaring, waarden, contextuele informatie en vakkundig inzicht dat een kader vormt waarmee nieuwe ervaringen en informatie geëvalueerd en geïntegreerd kunnen worden. Kennis komt voort uit het verstand van de bezitters ervan en daar wordt het ook toegepast. Binnen organisaties wordt kennis niet alleen vastgelegd in documenten en in informatiecentra maar ook in routines, werkwijzen, gewoontes en regels. (Davenport en Prusak, Kennismanagement in de praktijk, 1998)
Kennis is een persoonlijk vermogen dat iemand in staat stelt een bepaalde taak uit te voeren. Dat vermogen bestaat uit expliciete kennis of informatie, impliciete kennis of ervaringen, vaardigheden, attituden . (M. Weggeman, Kennismanagement: Inrichting en besturing van kennisintensieve organisaties, 1997.)
Welke beschrijving is nou de goede?
Ze zijn allemaal in staat om de lezer ervan een beeld te geven van wat kennis is, maar zit er ook een stelling bij welke alle aspecten van kennis omvat en de essentie weergeeft?
Graag zou ik ook jullie mening hierover horen en wellicht dat jullie nog enige toevoegingen hebben. Binnenkort zal ik uiteraard ook mijn uiteindelijk gevormde visie hierover weergeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten